24 apr 50 plus
Proficiat en welkom bij der wijzen. Aldus luidde één van de vele reacties op het zojuist behaalde Abrahamschap. Uiteraard ben ik bijzonder blij met deze erkenning. Iemand iets wijsmaken is gemakkelijk. Iemand met de vinger nawijzen – als dan niet in gedachte – is helaas ook van alle tijden. Om nog maar te zwijgen over de uitspraak: Jij bent niet goed wijs. Oftewel een beetje dom zoals een beroemd geworden actie van ons aller koning. Je kan een ander dan wel een wijsneus noemen maar ga eerst eens bij jezelf te rade wat wijsheid is.
Die wijsheid – in de zin van wijsbegeerte – houdt ons reeds lang bezig. Aangezien we als mensen het vermogen om te denken hebben, heeft dit feit ons altijd beziggehouden. Ook ik ben in aanraking gekomen met de filosofie. Het is bijzonder om kennis te maken (kunnen we kennis maken?) met de gedachtewereld van Aristoteles, Socrates, Erasmus, Spinoza en al die anderen die een bijzondere bijdrage aan de wijsbegeerte hebben geleverd. Veel hunner opvattingen waren de tijd ver vooruit en zijn nog steeds actueel en een inspiratiebron.
Sinds eergisteren is ook de Geschiedenis van de filosofie in mijn bezit. Twee pocketboeken van Hans Joachim Störig uit 1959. Ik heb de 24e druk uit 1998. Dat lijkt alweer heel lang geleden, maar in de geschiedenis van de filosofie stelt het natuurlijk niets voor. Die laatste jaren zijn als de dag waarop je 50+ wordt. Vandaag zit ik weer in de roeiboot op de golven der tijden. De precieze bestemming is vooralsnog onbekend. Maar met de toenemende geestelijke bagage is de angst voor omslaan en verdrinken voorgoed verdwenen. Roeien met wijze riemen of zoiets.