02 aug Boeb
De gepensioneerde meubelmaker draaide zich tevreden om in zijn slaap. Hij kon terugzien op een mooi leven vol interessante ontmoetingen. Het was in feite een op-en-neervaren tussen het spelen met het aardse hout en daar iets heel nuttigs van maken en het dromen van de top in de disciplines van zijn gesprekspartners. Het liefst had hij Anton Geesink leren judoën en Bertus Aafjes leren schrijven. Maar helaas was al iemand hem voor geweest. Een veelzijdige man, bescheiden en toch ook weer niet.
Sinds hij vaste columnist van VSV Vizier is, heeft het schaken voor hen een 4e dimensie gekregen. Hij stijgt boven bord en stukken uit en observeert sfeer en toewijding. Op de club maar ook en vooral in Wijk aan Zee. Hij is bovendien een echte teamspeler geworden. Weliswaar zit hij vaker op de bank dan dat hij invalt, maar hij geniet van de saamhorigheid. We doen het met zijn allen, zegt hij strijdvaardig als Gerard hem nodig heeft. En hij is op zijn leeftijd nog een ijverige leerling. Hij schopt het zowaar nog tot olifant.
Dan kun je schaken. Petje af. Zijn volgende column gaat ongetwijfeld over zijn gevecht met het degradatiespook. Maar wellicht hangt ie zijn columnistencarrière aan de wilgen en duikt in de studieboeken. Het ultimo doel is immers binnen handbereik. Hij realiseert zich dat er nog onnoemelijk veel water door de Maas moet stromen vooraleer hij zich tot Tijger kan kronen. Daarna kan hij uitrusten in zijn eigengemaakte houten hangmat. En dromen van schrijven met Bertus en matten met Anton.
En Boeb wint. Dat staat vast.