23 feb Het zwarte gat
Het allesverslindende Zwarte Gat
Dringt zich steeds meer aan me op
Wenkt fluistert en vraagt of ik
Hem Haar of Het niet liefheb
Maar ik Optimist niet van gisteren
besef dat ik deze vijand niet zoek
Het Oog van de Orkaan
Kijkt mij windstil aan
Maar ik Onbevreesd
Niet als de dood
Voor het zwarte gat
Wankel niet maar kantel en zie
Een veelbelovend hoopvol Licht
In de verte zacht schijnen
Zelfs met gesloten ogen
Voel ik intuïtief
Haar stralen het Zwarte Gat
Doven als de nacht