21 jan Trein
Het is druk op het station. Reizigers krioelen door elkaar, de meesten zijn vreemden voor elkaar. Via hun slimme telefoons zijn ze druk in de weer om afspraken te maken, het thuisfront op de hoogte te houden of hun mail te checken. Een onoverzichtelijke stroom energie in welke vorm dan ook. De reizigers zijn zich niet bewust dat ik in mijn hoofd de volgende associatie maak. Ik let op de aankomende en vertrekkende treinen. Is er voor mij een interessante bestemming bij? Wie stapt hier in en waarom? Voelt het goed als ik zelf ook een ritje meemaak. Als ik bijvoorbeeld heel eerlijk ben, ga ik liever naar Rotterdam dan naar Groningen. Afhankelijk van de hang naar avontuur en je bereidheid risico’s te nemen, kies je dan toch voor die ene trein. Om er na enige tijd achter te komen, dat je toch die andere had moeten hebben.
Maar misschien moet ik nog even wachten. Er kan nog een trein komen, waar heb ik dat eerder gehoord? Ik heb de tijd, ik ga alles eens goed bekijken. Veel nadenken. Wat voelt goed, wat niet? Soms kom ik heel dicht bij mijn wensen en waarden. Dan gaat de adrenaline omhoog, mijn oren spitsen zich, neusvleugeltjes gaan trillen en ik check mijn bagage. Nu even geen mail of tweet asjeblief. Dit kan heel belangrijk zijn. Een kans uit duizenden. Er vertrekken miljoenen treinen elke dag. De zon komt elke dag op voor miljarden mensen. Ik weet het wel. De wereld draait door. Ik sta een ogenblik stil. Ik realiseer me dat ik op deze trein moet stappen. Op weg naar ………..