27 aug Voorbij het Zwarte Gat
Een atoom in zijn Element
Ontleed uiteen tot op het bot
Maar toch nog altijd niet bekend
Is de maker wel blijvend God?
We kijken ver in ons Heelal
Zo ontzagwekkend immens groot
En ook is hier dan het geval
Geeft nooit niet zijn geheimen bloot
Slurpend wacht daar het Zwarte Gat
Onverzadigd het verlangen
Al het blind vertrouwen misvat
Resteert de Hoop uit te bangen
Als laatste gaat dan ook het Licht
De eigen vluchtsnelheid ten spijt
Uit in het donkerste gewicht
Het einde van de Aardse tijd?
Heeft iemand zich ooit afgevraagd?
Het hoofd gebroken hoe en wat
Wetenschappelijk uitgedaagd
Quo vadis toch het Zwarte Gat
Indien Licht niet kan ontsnappen
Aan ziedende destructie Kracht
Zin des Levens nog behappen?
Naar ondergang aan zucht naar Macht
Wat zich in het Gat samen hoopt
Terug tot in essentie Niets
Wordt opnieuw met het Vuur gedoopt
Uitgezonden weerom als Iets
Voorbij het Zwarte Gat daar schijnt
Voor altijd dan het Eeuwig Licht
Waar al ellende ook verdwijnt
Is wijd en zijd een blij gezicht