IK

Dit is een wonderlijk verhaal. Je kunt het bestempelen als een sprookje. Wie daarin nog gelooft, lees gerust verder. Wie het niet gelooft, die mag van mij aannemen dat het onderstaande waarlijk heeft plaatsgevonden. Er was eens een introverte onopvallende niet-meer-zo-jonge-man. Ongemotiveerd sjokte hij vijf dagen in de week naar het werk en kwam ’s avonds doodmoe thuis. Totdat hij besloot dat de Optimist in hem nu maar eens moest opstaan. Hij had een ontmoeting met een aardige man en vrouw in een dorpje in midden-Limburg nabij een kruispunt van wegen.

Een leuk gesprek met vragen als: wat is je lievelingsgetal? De introverte onopvallende niet-meer-zo-jonge-man antwoordde: elf! Wat heb je over twee jaar bereikt? Ik heb een reclamebureau! En de aardige vrouw concludeerde: volgens mij weet je heel goed wat je wil! En de introverte onopvallende niet-meer-zo-jonge-man veranderde al tijdens die ontmoeting in een extraverte frisse verschijning. Thuisgekomen googelde hij reclamebureau en kwam uit op de site van een amsterdams ideeënbureau. En hij kreeg een idee (of eigenlijk twee): www.ikhebunidee.nl (deze website is nog niet in de lucht)
en www.utsnijdthout.nl
Dat zijn 2 x 11 letters. De letter U staat voor het respect jegens opdrachtgever, het probleem, het idee zelf en de nazorg. Want U wilt toch een idee waar je U tegen zegt? En een idee dat hout snijdt?

IK DACHT HET WEL
IK WEET HET WEL ZEKER.

Natuurlijk is het idee niet ontstaan op 1 moment of 1 dag. Maar iets dat groeit. Maar voor de verdere ontwikkeling is bovengenoemd gesprek erg belangrijk geweest. Met daaropvolgend nog talloze gesprekken met mensen wiens inbreng ik zeer op waarde schat. Op 2 juli is het vuur ontstoken en nadien talloze malen aangewakkerd en van nieuwe brandstof voorzien. Want brandstof is er genoeg. Inspiratie leidt tot idee en vervolgens weer tot nieuwe energie. Als zich dit verschijnsel maar vaak genoeg voordoet (en dat gebeurt voortdurend) ga je je realiseren dat je dit moet managen. Dat begint met vastleggen. Een website en een blog is daar uitstekend geschikt voor. Want in een wereld die in het teken staat van het nieuws ligt overflow op de loer. Dus dan kun je beter prioriteiten stellen in wat echt belangrijk is. Doorlopend vastleggen en goed evalueren is daarom essentieel. Want vergeten is menselijk nietwaar?! Je komt iemand tegen en komt maar niet op de naam. Hoe vaak me dat al gebeurt is de afgelopen maanden! Dat te verbloemen is ook een kunst. Maar voorkomen is beter dan genezen. Wie heeft er een idee?

MIJN VERHAAL

Het begint op 1 juli van 2014. Na mijn ontslag bij een landelijk opererend accountantskantoor besluit ik het roer om te gooien. Niet langer de administratie voeren en cijfers controleren. Dat boek heb ik dichtgeslagen. Met kloppend hart heb ik de draad weer opgepakt die ik twintig jaar geleden heb laten vallen. Na mijn ontslag toen heb ik een onderzoek laten doen naar mijn interessegebieden. Daaruit kwam een nagenoeg gelijke belangstelling voor zowel administratief-cijfermatig als creatief-artistiek werk. Dat laatste heb ik toen ook als meer ‘eigen’ bestempeld.

Ondanks het advies van twintig jaar geleden om vanuit een baan in de accountancy mijn creatieve en artistieke talenten verder te ontplooien, is dat nooit meer dan een hobby geworden. Lang is dit goed gegaan, ik voerde mijn werkzaamheden tot tevredenheid uit, had aardige collega’s, kortom: niets aan de hand. Maar met de ontwikkelingen in de accountancy nam ook het gevoel van onvrede toe en dat ging ook gepaard met lichamelijke klachten. Gaandeweg kwam ik na een dag op kantoor doodmoe thuis en voerde dan ook weinig meer uit. Ik voelde een leegte in mijn binnenste, die ik niet kwijtraakte.

Ik snakte naar een oplossing en die kwam er in de vorm van ontslag. Ik voelde mij vanaf dag 1 bevrijd, was blij met de getroffen regeling met mijn werkgever en genoot van iedere dag. Mijn energie steeg met de dag en mijn hoofd veegde ik leeg. Klaar om opnieuw te vullen met wat mij werkelijk interesseert. Ik was ook in staat om iedere tegenwind te omzeilen. Sociaal netwerken begon ik leuk te vinden. Columns en gedichten schrijven ging steeds makkelijker. Gezegend met een grote portie humor en originaliteit kon ik door het schrijven mijn creativiteit en artistieke vaardigheden tonen.

Naar de wereld kijk ik sinds juli met een andere bril. Hij is er mooier op geworden met aardige behulpzame mensen en enorm veel interessante uitdagingen. De kijk doet recht aan mijn optimistische instelling. Deze website is daarom ook een ode aan de Optimisten en een aanmoediging voor diegenen die het hopen te worden.

Een nieuwe dimensie

Eind augustus heb ik mij als student ingeschreven bij de Hogeschool voor Toegepaste Filosofie. Deze deeltijdstudie biedt vanaf het 2e jaar vier verschillende studierichtingen aan:  journalistiek, onderwijs, beleid en bestuur of economie en duurzaamheid.

De filosofie-koorts heeft mij aardig te pakken. Maar het is een koorts waar je niet ziek maar beter van wordt. Beter door meer inzicht, anders kijken, je volledig open te stellen, te discussiëren. Voer eens een socratisch gesprek en je bent verslaafd. Op de goede manier wel te verstaan.

Wie ben ik? is onder meer een vraag die je als filosoof-in-wording jezelf stelt. In-wording ja, want worden doe je doorlopend. Al lerende, lezende en schrijvende word ik wie ik ben.